بسیاری از افرادی که نیازمند یادگیری زبان هستند، به دلیل سطح خود و لزوم یادگیری زبان انگلیسی از صفر، روند یادگیری زبان را به تعویق می‌اندازند و از ثبت نام در کلاس زبان امتناع می‌کنند. در این مقاله قصد داریم راجع‌به انواع نوآموز زبان، و سرفصل‌هایی که در ابتدای یادگیری زبان باید روی آنها تمرکز کرد می‌پردازیم.
مبتدی مطلق (absolute beginner) و مبتدی دروغین (false beginner)
هنگامی که از یادگیری زبان از صفر سخن می‌گوییم، منظور یادگیری زبان یک فرد مبتدی است. یک زبان‌آموز مبتدی ممکن است مبتدی مطلق باشد یا مبتدی دروغین. یک مبتدی واقعی یا مطلق کسی است که تا کنون انگلیسی نخوانده و با زبان انگلیسی در ارتباط نبوده است. این دسته از زبان‌آموزان معمولا هیچ دانش زبانی ندارند. در مقابل، مبتدیان دروغین افرادی هستند که قبلا اندکی زبان خوانده‌اند. این افراد معمولا یادگیری زبان را خیلی زود رها کرده‌اند و ممکن است در ظاهر چیزی از زبان انگلیسی به‌یاد نداشته باشند ولی با اندکی تمرین آموخته‌های خود را به‌یاد می‌آورند.
در نظر داشته باشید که در دنیای امروز، به واسطه گسترش تکنولوژی ارتباطی انگلیسی در همه جای زندگی کاربرد دارد و اکثر افراد با آن در ارتباط هستند. به علاوه، در ایران ربان انگلیسی یکی از موضوعات درسی در مدرسه است. از این رو اکثر افرادی که مبتدی به‌حساب می‌آیند، در واقع مبتدی دروغین یا false beginner هستند.
بیست سرفصل اولیه برای یادگیری زبان انگلیسی
در روند یادگیری زبان، به عنوان یک زبان‌آموز مبتدی، نظم و ترتیب یادگیری مطالب بسیار مهم است. از آنجا که زبان‌آموزان در این سطح توانایی محدودی در استفاده از زبان انگلیسی دارند ضروری است که مطالب به آهستگی معرفی شوند. همچنین قبل از رفتن سراغ مطلب بعدی ضروری است از درک و یادگیری مطالب پیشین اطمینان حاصل شود. در ادامه فهرست ترتیبی شامل بیست مورد ضروری که زبان‌آموزان مبتدی باید یاد بگیرند آورده شده. با یادگیری این موارد یک زبان‌آموز مبتدی می‌تواند از سطح صفر به سطحی از زبان دست یابد که به او اجازه دهد نیازهای ارتباطی اولیه نظیر دادن اطلاعات شخصی، توصیف برنامه روزانه و غیره را برآورده کند.
دستور زبان و ادات سخن
سلام و معرفی کردن خود و دیگران: مکالمات ساده مثل احوالپرسی کردن
اعداد از ۱ تا ۱۰۰: تلفظ اعداد، شمارش، و شماره تلفن
الفبای انگلیسی و مهارت های املایی
ضمایر اشاره: تشخیص ارتباط “this, here” در مقابل “that, there”
زمان حال فعل be: صرف فعل، حالت‌های منفی و سوالی با فاعل‌های مختلف
صفت‌های توصیفی پایه: توانایی توصیف ساده اشیاء
کاربرد حروف اضافه پایه: in, at, to, on و غیره
There is و There are: تفاوت بین مفرد و جمع، حالت سوالی و حالت منفی
Some, Any, Much, Many: کاربرد در جملات مثبت، منفی و سوالی
کلمات پرسشی: کاربرد کلمات پرسشی who، when، where و غیره به همراه how much و how many
قیدهای تکرار: کاربرد قیدهای تکرار مثل always، often، sometimes و never
ضمایر فاعلی: I، You، He، She، It، We، You، They
حروف تعریف: قواعد اصلی حروف تعریف شناس و ناشناس a، an، the
حال ساده: استفاده از زمان حال ساده برای توصیف برنامه روزمره
دایره واژگان
سلام و احوالپرسی
ارائه نام و اطلاعات شخصی نظیر شماره تلفن و آدرس
خواندن ساعت و گفتن زمان
عبارات زمان: کاربرد in the morning، in the afternoon، in the evening، at night و کاربرد at با زمان
صحبت راجع‌به عادات و برنامه‌های روزمره
کلمات ساده انگلیسی
