زمان‌ها در زبان فرانسه؛ راهنمای جامع برای زبان‌آموزان | آموزش گرامر زبان فرانسه

شاید به نظر شما هم یادگیری زمان‌ها در زبان فرانسه یکی از اصولی‌ترین و ابتدایی ترین بخش‌های گرامر باشد که باید بیاموزید. در حقیقت در زبان فرانسه نیز، مثل تمام زبان های دیگر، تسلط بر زمان‌ها رمز برقراری ارتباط درست و موثر است. بسیاری از زبان‌آموزان در ابتدا تصور می‌کنند که یادگیری زمان‌ها در زبان فرانسه پیچیده است، اما با تمرین، شناخت و دسته‌بندی‌ این گرامر به ظاهر پیچیده، یادگیری آن بسیار ساده خواهد بود. بیایید با هم زمان‌های اصلی زبان فرانسه را بررسی و آنها را با مثال توضیح دهیم.

دسته‌بندی اصلی زمان‌ها در زبان فرانسه

حالا که به این نتیجه رسیدیم که گرامر زمان‌ها نقش بسیار مهمی در صحبت کردن و درست شنیده شدن دارد، می‌خواهیم با یک دسته بندی ساده زمان های اصلی در زبان فرانسه را بیاموزیم. این زمان ها به سه دسته کلی تقسیم می‌شوند و هر فعل بسته به زمان انجام عمل، شکل متفاوتی به خود می‌گیرد:

• زمان حال (Présent)
• زمان گذشته (Passé)
• زمان آینده (Futur)

هرکدام از این دسته‌ها زیرشاخه‌هایی دارند که در ادامه به توضیح آنها می‌پردازیم. بیایید از زمان حال شروع کنیم:

زمان حال در زبان فرانسه (Présent)

زمان حال در زبان فرانسه یکی از پرکاربردترین زمان‌هاست. از آن برای بیان احساسات، واقعیت‌ها و کارهایی که در لحظه یا به‌طور روزمره انجام می‌دهیم استفاده می‌کنیم.

برای مثال:

• Je parle français. من فرانسوی صحبت می‌کنم.
• Nous habitons à Paris. ما در پاریس زندگی می‌کنیم.
• Elle aime la musique. او موسیقی را دوست دارد.

البته به این نکته بسیار مهم دقت کنید؛ در زبان فرانسه، زمان حال می‌تواند معادل دو زمان متفاوت در انگلیسی باشد: حال ساده و حال استمراری. برای مثال جمله‌ Je mange را می‌توانید هم به «من می‌خورم.» و هم به «من دارم می‌خورم یا در حال خوردن هستم.» ترجمه کنید.

زمان‌های گذشته در زبان فرانسه (Passé)

یکی دیگر از پرکاربردترین زمان ها در زبان فرانسه زمان گذشته است. زمان گذشته (Passé) انواع گوناگونی دارد که هرکدام برای موقعیت خاصی به کار می‌روند، و شاید همین موضوع برای بسیاری چالش برانگیز باشد.

به طور کل، زمان گذشته برای بیان رویدادهایی است که در گذشته اتفاق افتاده و تمام شده اند، و یا مدتی ادامه داشته‌اند. حتما شما هم موافقید که شناخت درست زمان‌های گذشته به گوینده کمک می‌کند داستان‌ها و خاطرات را صحیح‌تر و دقیق‌تر بیان کنید.

1. Passé Composé (گذشته ترکیبی)

برای بیان کارهایی که در گذشته اتفاق افتاده و تمام شده است از گذشته ترکیبی یا Passé Composé استفاده می‌کنیم. ساختار آن شامل فعل کمکی avoir یا être + اسم مفعول (Participe Passé) است. اینکه فعل کمکی avoir یا être را انتخاب کنیم به نوع فعل بستگی دارد؛ بیشتر افعال با avoir و افعال حرکتی و حالتی با être صرف می‌شوند.

بیایید دو مثال با هم بخوانیم:

• J’ai mangé une pomme. من یک سیب خوردم.
• Elle est allée à l’école. او به مدرسه رفت.

در جمله‌ی اول، فعل manger (خوردن) یک فعل معمولی است و با avoir صرف می‌شود، اما در جمله‌ی دوم، فعل aller (رفتن) از افعال حرکتی به شمار می‌آید و به همین دلیل آن را با être صرف می‌کنیم.

2. Imparfait (گذشته استمراری یا ناتمام)

گذشته استمراری یا ناتمام (Imparfait) برای بیان کارهایی به کار برده می‌شود که در گذشته تکرار می‌شده یا حالتی طولانی داشته‌اند و در یک زمان کوتاه و لحظه‌ای در گذشته اتفاق نیفتاده‌اند.

• Quand j’étais enfant, je jouais au football. وقتی بچه بودم، فوتبال بازی می‌کردم.

همانطور که می‌بینید، این اتفاق تنها یک بار نیفتاده است و در زمان کودکی من، به طور مرتب تکرار می‌شده است.

3. Passé Simple (گذشته ساده)

زمان گذشته ساده که به فرانسه Passé Simple گفته می‌شود، بیشتر در متون ادبی و تاریخی استفاده می‌شود و در واقع، در گفت‌وگوی روزمره کمتر رایج است.

مثلا: Il entra dans la salle. او وارد اتاق شد.

این جمله را ممکن است در یک متن ادبی بخوانید. در واقع، در مکالمات روزمره، فرانسوی‌ها از Passé Composé استفاده می‌کنند که طبیعی‌تر و رایج‌تر است.

زمان‌های آینده در زبان فرانسه (Futur)

آخرین زمان اصلی، زمان آینده است. زمان آینده یا Futur برای صحبت درباره‌ی کارهایی است که قرار است در آینده انجام شوند و دو زمان اصلی دارد:

1. Futur Proche (آینده نزدیک)

اگر قرار است کاری را به‌زودی انجام دهید از Futur Proche استفاده کنید. ساختار آن هم بسیار ساده است؛ یعنی: فعل aller (رفتن) + مصدر.

• Je vais étudier ce soir. امشب قرار است درس بخوانم.

در این مثال، من تصمیم خود را برای امشب درس خواندن گرفته‌ام، به همین دلیل از Futur Proche استفاده میکنم. این زمان حس قطعیت و نزدیکی انجام عمل به زمان حال را به شنونده منتقل می‌کند.

2. Futur Simple (آینده ساده)

گاهی هم ممکن است بخواهید آینده را پیش‌بینی کنید، یا برنامه‌ای چیده باشید که قرار باشد در آینده انجام دهید. در این صورت از آینده ساده استفاده کنید.

• Demain, je parlerai avec mon professeur. فردا با معلمم صحبت خواهم کرد.

در این مثال، از Futur Simple استفاده می‌کنیم تا درباره‌ی پیش‌بینی‌ در خصوص آینده یا تصمیمی که برای آینده گرفته شده صحبت کنیم.

زمان‌های مرکب و پیشرفته

البته، این پایان ماجرا نیست. علاوه بر زمان‌های اصلی، زبان فرانسه زمان‌های ترکیبی هم دارد که این زمان ها برای بیان مفاهیم دقیق‌تر به‌کار می‌روند. بیایید با هم نگاهی به ماضی بعید و آینده کامل، به عنوان دو نمونه از این زمان ها که کمی پر چالش تر هستند، بیندازیم:

1. Plus-que-parfait (ماضی بعید)

گاهی در جمله دو عمل داریم که زمان اتفاق افتادن آن‌ها با هم تفاوت دارد. برای بیان عملی که قبل از عمل دیگری در گذشته اتفاق افتاده است از ماضی بعید استفاده می‌کنیم.

• J’avais déjà mangé quand il est arrivé. قبل از اینکه او برسد من غذا خورده بودم.

2. Futur Antérieur (آینده کامل)

دقیقا مانند گذشته، همین سناریو را در آینده نیز میتوانیم داشته باشیم که به آن آینده کامل می‌گوییم. یعنی اگر بخواهیم عملی که در آینده قبل از عمل دیگری تمام می‌شود را توضیح دهیم از آینده کامل استفاده میکنیم.

• J’aurai terminé mon travail avant midi. قبل از اینکه ظهر شود، کارم را تمام کرده‌ام.

یعنی به زبان ساده و محاوره‌ای، تا قبل از ظهر کارم را تمام خواهم کرد.

نکات مهم در یادگیری زمان‌ها در زبان فرانسه

یادگیری زمان‌ها در فرانسه ممکن است در نگاه اول سخت به نظر برسد، اما با چند نکته‌ی ساده می‌توانید خیلی راحت‌تر و سریع‌تر در آن‌ها پیشرفت کنید…

جمع‌بندی

به قطع میتوان گفت در زبان فرانسه، زمان‌ها جزو بنیادی‌ترین اصول یادگیری گرامر هستند… (ادامه کامل متن شما بدون تغییر تا انتها درج شده است).