پیشوندها و پسوندهای انگلیسی + مثال‌های کاربردی

آیا تا به حال به این فکر کرده‌اید که شاید راهی به جز حفظ کردن برای به خاطر سپردن واژگان در زبان انگلیسی وجود داشته باشد؟ تا بتوان واژگان را هم به صورت منطقی آموخت و نیازی به حفظ کردن تمامی کلمات نباشد؟ خب، این امکان هم وجود دارد و در زبان انگلیسی، مانند بسیاری از زبان‌ها، اجزایی در برخی کلمات وجود دارند که به طور کلی وند (affix) نامیده می‌شوند و با دانستن آنها می‌توانید حدس بزنید کلمه چه دسته‌بندی گرامری یا معنایی دارد. پیشوندها و پسوندهای انگلیسی نقش مهمی در یادگیری و افزایش دامنه واژگان و لغات دارند. می‌توان گفت در همه زبان ها پسوند و پیشوند وجود دارد. با دانستن کاربرد پیشوند و پسوند می‌توان کلمات هم‌خانواده، متضاد، اسم، صفت و غیره را بهتر تشخیص داد.

سرفصل‌های مقاله نمایش

تقسیم بندی (وندها) در زبان انگلیسی

وندها (Affixes) در سه دسته ی پیشوندها (prefixes) ، پسوندها (suffixes) و میانوندها (infixes) قرار می‌گیرند. پیشوندها در انگلیسی همانطور که از اسمشان مشخص است، بخش‌هایی هستند که به قبل کلمات اضافه شده و در معنای آن ها تغییرات ایجاد می‌کنند. این اضافات به خودی خود معنای خاصی ندارند و بعد از اضافه شدن به کلمه، معنا پیدا می‌کنند. مثلا پیشوند re با چسبیدن به فعل form ، معنای آن را از شکل دادن به reform یا دوباره شکل دادن یا اصلاحات تبدیل می‌کند.
به همین ترتیب، پسوندها نیز همانطور که از اسمشان پیداست، اضافاتی هستند که به آخر کلمات اضافه شده و تغییراتی در اجزای کلام ایجاد می‌کنند. مثلا پسوند -ize با چسبیدن به صفت social ، آن را از اجتماعی به socialize اجتماعی کردن تغییر می‌دهد. البته این تغییر هم در معنا و هم در نقش دستوری این واژه ایجاد شده است. میانوندها در انگلیسی چندان رایج نیستند و تنها در محاوره و به شکل محدود استفاده می‌شوند. با این حال به بررسی چند مورد از آنها نیز خواهیم پرداخت. تعداد محدودی از پیشوندها و پسوندهای انگلیسی می‌تواند باعث گسترش دامنه لغات شما شود. به طور کلی واحدهای زبانی نسبت به محل قرار گرفتن در کلمه، به این سه دسته پیشوند (prefix)، پسوند (suffix) و میان وند (infix) تقسیم می‌شوند که در ادامه به توضیح هر کدام می‌پردازیم.

آموزش پیشوندهای زبان انگلیسی

پیشوندها همیشه به آغاز و ابتدای کلمات اضافه می‌شوند و نقش مهمی در تعیین معنای کلمات دارند. برای پیشوند می‌توان دسته‌بندی معنایی در نظر گرفت. در این صورت اینکه با اضافه کردن پیشوند، چه تغییری در معنای کلمه به وجود می‌آید اهمیت دارد. به عنوان مثال پیشوند «non» که به معنی «غیر» به کار می‌رود، در واژه non-stop به معنای بی‌وقفه است. در حقیقت معنای کلمه stop را به طور کامل برعکس می‌کند. باید به خاطر داشت که پیشوند ممکن است در ابتدای اسم‌، فعل و صفت قرار بگیرد. بیایید چند نمونه پیشوند را بررسی کنیم. به عنوان مثال از پیشوند De- برای نشان دادن سلب، جدایی، انکار، حذف، جدایی یا شدت استفاده می‌شود. مانند:

• Decide تصمیم گرفتن

• Dehumidify رطوبت زدایی

• Degrade تنزل

پیشوند un منفی‌ساز است و معنی واژه را برعکس می‌کند. مانند:

• Unhappy ناراحت

• Unreal غیر واقعی

• Untie باز کردن بند

پیشوندهای im, in, il, ir به معنای عدم ویژگی خاصی هستند:

• Invisible نامرئی

• impossible غیرممکن

• illegal غیرقانونی

پیشوند dis به معنای مخالف یا نبود چیزی می‌باشد:

• Disagree موافق نبودن

fore به معنای «پیش» می‌باشد:

• Forecast پیش‌بینی کردن

• Forehead پیشانی

Mid به معنای میانه می‌باشد:

• Midnight نیمه‌شب

چند نمونه دیگر از پیشوندها در زبان انگلیسی

• Worker (کارمند) → Co-worker (همکار) → (co=with)

• Wife (همسر) → ex-wife (همسر سابق) → (ex=former)

• Circle (دایره) → Semicircle) نیم دایره) →(semi=half)

بیشتر بخوانید: ۲۵ مورد از حروف اضافه در زبان انگلیسی که باید یاد بگیرید!

آموزش پسوندهای زبان انگلیسی

از حقایق جالب زبان انگلیسی این است که پسوندها برخلاف پیشوندها، معمولا معنی کلمه را تغییر نمی‌دهند بلکه معمولاً نقش گرامری واژه‌ها را دگرگون می‌کنند. اما همین دگرگون‌سازی نقش دستوری می‌تواند به دو طریق باشد:

• «صرفی» (Inflectional)

• «اشتقاقی» (Derivational)

پسوندهای صرفی معنی کل کلمه را تغییر نمی‌دهند. به دو مثال زیر توجه کنید:

• Every day I walk to school.

• من هر روز پیاده به مدرسه می‌روم

• Yesterday I walked to school.

• دیروز من پیاده به مدرسه رفتم

کلمات walk و walked هر دو به معنی راه رفتن هستند و تنها زمان فعل‌ها با هم فرق دارد. بنابراین، پسوندهای صرفی فقط برای این‌که کلمه از نظر گرامری در حالت درستی باشد اضافه می‌شوند. در ادامه مثال‌هایی را با هم می‌بینیم.
پسوند s جمع وقتی به کلمه cat می‌چسبد تنها تعداد گربه ها را از یکی به بیشتر تغییر می‌دهد و در معنای کلمه تغییری ایجاد نمی‌کند. به همین ترتیب در جمله He played basketball، بسکتبال بازی کردن او کاری بوده که در گذشته انجام شده و پسوند ed فقط برای تغییر زمان فعل به کار رفته است.
افزودن پسوندهای اشتقاقی به انتهای کلمه باعث می‌شود معنا و گرامر کلمات تغییر کنند. مثال‌های زیر را ببینید:

• Sad ناراحت

•Sadness ناراحتی

• She copes with her sadness .او به ناراحتی‌اش غلبه می‌کند

• Accident تصادف

•The guarantee doesn’t cover accidental damage .ضمانت، شامل صدمه تصادفی نمی‌شود

پسوندها در زبان انگلیسی به چهار دسته تقسیم می‌شوند:

• پسوندهای اسم‌ساز noun-maker suffixes

•پسوندهای صفت‌ساز adjective-maker suffixes

• پسوندهای قیدساز adverb-maker suffixes

• پسوندهای فعل‌ساز verb-maker suffixes

پسوندهای اسم‌ساز در انگلیسی با اضافه شدن به انتهای کلمه، ریشه دستوری کلمه را تغییر می‌دهند و به اسم تبدیل می‌کنند. در زبان انگلیسی از اسم‌ها برای مشخص کردن یک مکان، شخص یا ایده استفاده می‌شود. مهم‌ترین پسوند های اسم ساز را در ادامه مطلب ببینید:

Ation, sion, ity, ship, ment, ment, ness, er

وقتی این پسوندها به انتهای برخی کلمات اضافه می‌شوند، نقش دستوری آن‌ها را تغییر می‌دهند. مثال‌‎ها را ببینید:

Confuse→confusion گیجی

Friend→friendship رفاقت

Active→activity فعالیت

Move→movement جنبش

Read→reader خواننده

پسوندهای صفت‌ساز همانطور که از اسمشان پیداست، کلمه را تبدیل به صف می‌کنند. چند نمونه با هم بررسی می‌کنیم:

پسوند	معنی	مثال
able, ible	توانایی داشتن	Edible توانایی داشتن
-al	وابستگی به یک موضوع	Regional منطقه‌ای
-ful	قابل توجه بودن برای چیزی	Resentful خشمگین (پر از خشم)
ic, -ical	وابستگی داشتن به یک موضوع، مربوط به چیزی بودن	Musicalمربوط به موسیقی
-ious, -ous	با ویژگی خاصی شناخته شدن	Nutritious غذایی
-ish	خصوصیات، کیفیت … را داشتن	Childish کودکانه
-ive	ویژگی طبیعی و ذاتی	Creative خلاق
-less	بدون	Endless بی پایان

بیشتر بخوانید: آموزش جامع گرامر حروف اضافه مکان / Prepositions Of Place

اهمیت پسوندها و پیشوندهای انگلیسی در بازنویسی یا Paraphrasing

یکی از نکات آموزش‌های رایتینگ Writing و همچنین مقاله‌نویسی، بازنویسی متن انگلیسی و یا Paraphrasing است. نکته دیگر و البته مهم‌تر این است که برای بازنویسی کردن یک متن در زبان انگلیسی و همچنین ترجمه آن، دانستن پیشوندها و پسوندهای انگلیسی از اهمیت زیادی برخوردار است. در مواقع زیادی بعد از عوض کردن شکل جمله و در جمله جدید لازم است نقش جدیدی از کلمه جمله قبل به کار برود. مثلا یک کلمه مانند Happy که در جمله اولیه صفت است در جمله جدید بازنویسی شده باید به شکل یک اسم یعنی Happiness نوشته شود. بازنویسی یک مهارت بسیار مهم برای بیشتر آزمون‌های زبان انگلیسی TOEFL iBT تافل, IELTS آیلتس, TOEIC در بخش Speaking و رایتینگ آیلتس Writing است.

پسوندهای فعلی

پسوندهای فعلی هم کلمات را تبدیل به فعل می‌کنند:

پسوند	معنی	مثال
-ate	شدن	Regulate قانون‌مند کردن
-en	شدن	Awaken بیدار کردن
-ify, -fy	ساختن یا شدن	Satisfy راضی کردن
-ize, -ise	شدن	Civilize متمدن ساختن

infix یا میانوند یک عنصر کلمه است که می تواند در قالب اساس یک کلمه و در میان کلمه وارد شود، هدف استفاده از میانوند تشدید معنای کلمه است. میانوند همچنین صفت یکپارچه نامیده می شود.
فرایند قرار دادن یک infix به infixation معروف است. این فرآیند در زبان انگلیسی معمولا در ساختارهای رسمی به کار نمی‌رود. به عنوان مثال در کلمه fan-bloody-tastic همانطور که می‌بینید بخش bloody میانوند است و برای تاکید و قوی‌تر کردن کلمه به واژه fantastic اضافه شده است.

جمع‌بندی

در این مقاله انواع وند یا affix در زبان انگلیسی و یکی از مهمترین کاربردهای آن را مورد بررسی قرار دادیم. یادگیری پیشوندها و پسوندهای انگلیسی می‌توانند کمک شایانی در افزایش دایره لغات شما و مهارت ترجمه و آزمون باشد. با یادگیری پیشوندها و پسوندهای انگلیسی شما قادر خواهید بود متن‌های انگلیسی را بهتر درک کنید و در مکالمه خود نیز به خوبی پیشرفت کنید زیرا بسیاری از لغات انگلیسی از یک ریشه لغوی و تعدادی از همین پیشوندها و پسوندهای انگلیسی ساخته شده است.