آموزش گرامر صفات اشاره و ضمایر اشاره در زبان انگلیسی

همه ما می‌دانیم که صفات کلماتی هستند که قبل اسم به کار می‌روند و اسم را از لحاظ شکل و رنگ و کیفیت و غیره توصیف می‌کنند. صفات اشاره یا demonstrative adjectives صفاتی هستند که اسم را از لحاظی دیگر توصیف می‌کنند. یعنی جمع یا مفرد بودن و همچنین دور یا نزدیک بودن. بنابراین یک اسم می‌تواند چهار حالت داشته باشد: مفرد و نزدیک، مفرد و دور، جمع و نزدیک و جمع و دور. احتمالا تا اینجای داستان حدس زده‌اید که درباره چه کلماتی صحبت می‌کنیم. به طور کلی چهار نوع صفت اشاره در انگلیسی وجود دارد که عبارتند از this, that, these, those. به ترتیب به معنای این، آن، این‌ها و آن‌ها.

جایگاه صفات اشاره در زبان انگلیسی

صفات اشاره به طور کلی بیشتر اوقات قبل از اسم یا بعد از to be verbs قرار می گیرند. برای مثال به کلمه مداد فکر کنید. حتی در زبان فارسی وقتی می‌گوییم این مداد، به یک مداد اشاره می‌کنیم که نزدیک ماست. به همین ترتیب در انگلیسی از this pencil استفاده می‌کنیم. این موضوع درباره صفات اشاره جمع هم به همین ترتیب است. این مدادها و آن مدادها به ترتیب these pencils و those pencil هستند.
چطور است چند نمونه از چگونگی استفاده صفات اشاره در جمله را بررسی کنیم؟

This bag is so nice.

این کیف خیلی خوب است.

I don’t know that woman.

آن خانم را نمی‌شناسم.

I saw that movie again today.

امروز دوباره آن فیلم را دیدم.

These years were very good.

این سال‌ها خیلی خوب بودند.

Did you answer those emails last night?

دیشب به آن ایمیل‌ها پاسخ دادی؟

ضمایر اشاره در زبان انگلیسی Demonstrative Pronouns

ضمایر اشاره در زبان انگلیسی (demonstrative pronouns) همانطور که از اسم‌شان پیداست برای اشاره کردن به چیزی یا به شخصی استفاده می‌شود. ضمایر اشاره در زبان انگلیسی شامل this (اشاره به چیز مفرد نزدیک)، that (اشاره به چیز مفرد دور)، these (اشاره به چیزهای نزدیک) و those (اشاره به چیزهای دور) هستند. جملاتی که با این ضمایر ساخته می‌شوند، همیشه سوم شخص هستند.

ضمایر و صفات اشاره: this، that، these، those

this (مفرد) و these (جمع):

برای اشاره به افراد و اشیاء نزدیک

This is a really good book.

These are your new colleagues.

برای معرفی اشخاص

This is Bob.

These are my friends Bob and Mary.

 

برای معرفی بیش از یک نفر بگویید: .This is Bob and this is Mary و نگویید: .These are Bob and Mary

ضمایر اشاره در زبان انگلیسی

that (مفرد) و those (جمع)

برای اشاره به افراد واشیاء دور

What’s that?

Those are very expensive shoes.

this/that/these/those می توانند هم با اسم به کار روند (صفت اشاره) و هم جایگزین اسم شوند (ضمیر اشاره):

This is my book.

This book is mine.

شباهت فوق‌العاده صفات اشاره و ضمایر اشاره

در واقع صفات و ضمایر اشاره کلمات مختلفی نیستند، از این روی احتمال اشتباه گرفتن آن‌ها با هم زیاد است. ضمایر (pronouns) به طور کلی اسم را توصیف نمی‌کنند بلکه جایگاه آن را می‌گیرند. به عنوان مثال ضمایری مانند she, they, him, us, mine, hers را در نظر بگیرید. فارغ از اینکه نوع این ضمایر با هم متفاوت است، همه به جای اسم به کار می‌روند. تفاوت این ضمایر در این است که she و theyضمایر فاعلی، him و us ضمایر مفعولی، mine و hers ضمایر ملکی هستند. (که همچنین نباید با صفات ملکی اشتباه گرفته شوند!)
نگران این همه اصطلاح نباشید. در ادامه مقاله مثال‌هایی برای روشن شدن موضوع می-آوریم. تا اینجا گفتیم که ضمایر، از هر نوعی که باشند، به جای اسم به کار می‌روند. همینطور در مورد صفات اشاره صحبت کردیم. ضمایر اشاره یا demonstrative pronouns عبارتند از this, that, these, those. بله دقیقا همان کلمات که برای صفات اشاره به کار می‌بریم اما با ترتیب متفاوت در جمله و البته بدون حضور اسم. به این جملات دقت کنید و ببینید چگونه ضمایر اشاره جایگاه متفاوتی در جمله دارند:

Have you seen this?

تا به حال این را دیده‌ای؟

These are really wonderful.

اینها واقعا عالی هستند.

Whose bag is this?

این کیف مال کیست؟

Come and look at this.

بیا و به این نگاه کن.

Did you answer those emails last night?

دیشب به آن ایمیل‌ها پاسخ دادی؟

از ضمایر اشاره برای معرفی افراد هم می‌توانید استفاده کنید:

This is your friend, Tom.

این دوست شما تام است.

That was my friend.

او دوست من بود.

نکته مهم این است که برای معرفی چند نفر از ضمیر اشاره these استفاده نمی‌کنیم بلکه فقط از ضمیر اشاره this می‌توانیم استفاده کنیم. مانند مثال زیر:

This is Mary and This is John.

ایشان ماری و ایشان جان است.

These are Mary and John. (wrong)

این‌ها ماری و جان هستند. (اشتباه)

گاهی از ضمایر اشاره برای توصیف حیوانات و مکان‌ها و اشیاء هم استفاده می‌کنیم.

That is her office.

آنجا دفتر کار اوست.

Those were my cat’s kittens.

این‌ها بچه گربه های من بودند.

ضمایر اشاره ممکن است به تنهایی و بدون اسم در جمله بیایند. همانطور که می‌دانیم این خاصیت ضمایر است که به اسم نیاز نداشته باشند.

Don’t do this.

این کار رو نکن.

Leave those alone.

اونها رو تنها بذار.

چه زمانی از ضمیر اشاره نزدیک و چه زمانی از ضمیر اشاره دور استفاده کنیم؟

همان‌گونه که برای اشاره به چیزی یا کسی که از لحاظ فیزیکی به ما نزدیک یا از ما دور است از ضمایر اشاره مربوط استفاده می‌کنیم، برای زمان نزدیک و دور هم می‌توانیم این قاعده را به کار ببریم. این نزدیکی و دوری می‌تواند فاصله فکری هم باشد.

I like this house. That one wasn’t suitable for me.

من این خانه را دوست دارم. آن یکی برای من مناسب نبود.

در این موارد this و that هیچ ارتباطی به فاصله فیزیکی ندارند. اما شنونده معنای این تفاوت‌ها را به لحاظ زمانی یا فکری درک می‌کند.

اشتباه نگیرید!

نکته مهم دیگری که باید حتما در نظر داشته باشیم این است که این صفات و ضمایر را با صفات و ضمایر مالکیت اشتباه نگیریم. صفات و ضمایر مالکیت همانطور که از اسمشان پیداست، اشاره به مالکیت چیزی یا کسی دارند. به عنوان مثال وقتی می‌گوییم my son منظورمان پسر من است و از آنجایی که my یک صفت ملکی است، نیاز به اسم دارد (son). باقی صفات ملکی این موارد هستند: your, her, his, our, their, its.
ضمایر ملکی برخلاف صفات ملکی نیاز به اسم ندارند چون نقش اسم را بازی می‌کنند. ضمایر ملکی عبارتند از: mine, yours, his, hers, ours, theirs, its.

سوالی و منفی کردن ضمایر اشاره

روش سوالی کردن و منفی کردن ضمایر اشاره دقیقا مانند ضمایر شخصی است. به مثال زیر توجه کنید:

This is a bag.

این یک کیف است.

Is this a bag?

آیا این یک کیف است؟

Yes, this is.

بله، این هست.

No, this isn’t.

خیر، این نیست.

No, this isn’t a bag.

خیر، این یک کیف نیست.

شکل کوتاه در صفات اشاره و ضمایر اشاره

ما نمی‌توانیم تمام صفات اشاره یا ضمایر اشاره را به شکل کوتاه شده یا contraction در بیاوریم. تنها that وقتی با is کنار هم آورده می‌شوند می‌توانیم به صورت that’s کوتاهش کنیم.this is به دلیل ناممکن بودن تلفظش به هیچ عنوان کوتاه نمی‌شود. در مورد کوتاه کردن ضمایر اشاره جمع هم اتفاق نظر وجود ندارد. در برخی کتاب هاو منابع گرامری these’re و those’re مجاز و درست در نظر گرفته می‌شود و در برخی خیر. اما بهتر است این ضمایر را کوتاه نکنید.

خودآزمایی

جملات زیر را با that، this، these و those کامل کنید.

Look at ____ newspaper here.

____ are my grandparents, and ____ people over there are my friend’s grandparents.

____ building over there is the Chrysler Building.

____ is my mobile phone and ____ is your mobile phone on the shelf over there.

____ photos here are much better than ____ photos on the book.

____ was a great evening.

Are ____ your pencils here?

____ bottle over there is empty.

____ bricks over there are for your chimney.

John, take ____ folder and put it on the desk over there.

ارسال یک نظر

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.