گرامر افعال modal در زبان انگلیسی [مثال‌ها و تفاوت‌ها]
افعال modal یکی از پرکاربردترین افعال کمکی در زبان انگلیسی هستند که یادگیری آنها بسیار ساده است. می‌توانید نکتههای مهم این افعال کمکی خاص را بصورت جامع در این نوشتار داشته باشید. پس تا انتهای مطلب با ما همراه باشید. در این مقاله سعی کردیم پرکاربردترین افعال modal در زبان انگلیسی را با ذکر مثال و همچنین نحوه استفاده و جمله‌بندی‌شان را توضیح دهیم.
فعل modal چیست؟
افعال modal که به آنها افعال کمکی وجهی هم می‌گویند، افعال مشخصی در زبان انگلیسی هستند که با فعل‌‌ها یا main verbs در انگلیسی مانند work, study, imagine,… متفاوتند. این افعال گونه‌ای از افعال کمکی هستند که همیشه با فعل اصلی جمله یا main verb به کار می‌روند. اما برخلاف افعال کمکی دیگر مانند do, does, has. دارای اطلاعات بیشتری درباره کاربرد فعل اصلی جمله هستند. پرکاربردترین افعال modal در زبان انگلیسی شامل will, may, might, can, could, must, will, would و shall می‌باشند. درحقیقت این نوع افعال در زبان انگلیسی بسیار پرکاربرد هستند و مفهوم توانایی و احتمال را به فعل اضافه می‌کنند؛ Modal verbs در همه زمان‌ها و انواع جمله‌های انگلیسی به کار می‌روند و نشان‌دهنده اجازه، امکان و توانایی و قابلیت انجام کاری در جمله هستند.
ظاهر و شکل افعال modal در زبان انگلیسی با توجه به زمان جمله قابل تغییر است و درنتیجه بایستی هنگام استفاده از آنها به زمان جمله توجه کنیم. در ادامه به دسته‌بندی خاصی از این افعال که شباهت‌های معنایی زیادی با هم دارند می‌پردازیم.
تفاوت افعال مدال May و Might
به‌عنوان مثال این دو modal verbs چه شباهت‌ها و چه تفاوت‌هایی با هم دارند؟ قبل از اینکه ادامه مطلب را بخوانید سعی کنید حدس بزنید. خب! بیایید درستی حدستان را با هم بسنجیم. افعال may و might شباهت‌های زیادی با هم دارند. فعل may برای نشان دادن توانایی یا پیشنهاد در زبان انگلیسی ادبی و رسمی رایج‌تر است. فعل might برای بیان احتمال اتفاق افتادن چیزی به کار می‌رود. به‌عنوان مثال:
May I help you?
می‌تونم کمکتون کنم؟
I might see him tonight.
شاید امشب او را ببینم.
They may not watch that movie.
شاید آنها آن فیلم را تماشا نکنند.
به خاطر داشته باشید که این نوع افعال modal در زبان انگلیسی هر دو به معنای احتمال کاربرد دارند. این شباهت این دو است. تفاوت آنها در میزان رسمی بودن است. فعل might از may رسمی‌تر است. همچنین در گرامر پیشرفته‌تر از might برای بیان احتمال در گذشته و از فعل may برای زمان حال و آینده استفاده می‌شود. مانند:
He may travel to Greece.
او ممکن است به یونان سفر کند. (آینده)
He might have traveled to Greece.
او ممکن است به یونان سفر کرده باشد. (گذشته)
تفاوت افعال مدال Can و Could
فعل‌های can و could معنای امکان یا توانایی رویدادی را می‌دهند. فعل Can برای زمان حال در انگلیسی استفاده می‌شود. البته فعل could هم می‌تواند در زمان حال برای بیان احتمال یا اجازه گرفتن استفاده شود. به مثال‌های زیر توجه کنید:
She can drive at the age of 18.
او اجازه دارد در سن 18 سالگی رانندگی کند.
I can cook very well.
من می‌توانم خیلی خوب آشپزی کنم.
We couldn’t smoke in that area.
ما نمی‌توانستیم در آن محدوده سیگار بکشیم.
He was whispering, but I could understand what he said.
او داشت زمزمه می‌کرد اما من توانستم بفهمم او چه می‌گوید.
آنچه پیشتر درباره استفاده may و might در زمان‌های مختلف توضیح دادیم، در این مورد هم درست است:
We can come with you.
ما می‌توانیم با شما بیاییم.
We could have come with you.
ما می‌توانستیم با شما بیاییم.
تفاوت افعال مدال Will و Would
فعل will و would وجوه مشترک و البته تفاوت‌هایی دارند. هردوی این افعال برای پیش‌بینی آینده استفاده می‌شوند. فعل will برای بیان اعمالی که در در مورد وقوع آنها در آینده مطمئن هستیم مورد استفاده قرار می‌گیرد و فعل would که به نوعی فرم گذشته فعل will است برای بیان اعمالی که در گذشته ممکن بود اتفاق بیفتد به کار می‌رود. همچنین هر دوی این افعال برای بیان درخواست‌ها استفاده می‌شوند و would مودبانه‌تر از will است. به مثال‌های زیر نگاه کنید:
It’s too busy. You will be home late.
خیلی دیر شده. دیر به خانه خواهی رسید.
If I were you, I would change my job.
اگر جای شما بودم، شغلم را عوض می‌کردم.
افعال modal در زبان انگلیسی شامل shall, should و must هم می‌شوند. از این سه فعل برای بیان اجبار، نظر شخصی یا پیشنهاد استفاده می‌کنیم. در این بین، فعل shall بیشتر حالت پیشنهاد دارد تا اجبار و تنها در کنار ضمایر اول شخص (I, we) به کار برده می‌شود. مانند نمونه‌های زیر:
He must go to college.
او باید به دانشکده برود.
Students should do their homework better than that.
دانش‌آموزان بهتر است تکالیفشان را بهتر از این انجام دهند.
Shall we go to a cafe?
بریم به یک کافه؟
افعال modal در زبان انگلیسی شکل دیگری نیز دارند که به آنها شبه مُدال هم می‌گوییم: have to, has to , had to.
این گروه افعال که همیشه دو بخش دارند، برای نشان دادن اجبار و موقعیتی که باید اتفاق بیفتد یا زمانی که فرد مجبور به انجام کاری بوده استفاده می‌شود. وقتی از have to / has to / had to استفاده می‌شود، درحقیقت اشاره به نوعی از اجبار دارد که از بیرون به گوینده تحمیل شده است. اینگونه افعال در مقابل must قرار می‌گیرند که در آن شخص، خودش را ملزم به انجام کاری می‌دانسته است. مثال‌های زیر را ببینید:
Every student has to wear uniform.
هر دانش‌آموز باید یونیفورم بپوشد.
They must have forgotten the key.
باید کلید را فراموش کرده باشند.
You have to wear your mask.
باید ماسکت را بزنی.
در میان افعال modal در زبان انگلیسی دو مورد قدیمی‌تر هم وجود دارد: need not و ought to که مثال‌هایی از نحوه استفاده آنها را با هم بررسی می‌کنیم:
Mary need not listen to that person.
ماری نیازی نیست به آن شخص گوش دهد.
You ought to be more careful.
شما باید بیشتر مراقب باشی.
در رابطه با افعال modal در زبان انگلیسی باید توجه داشته باشیم که از فعل درست در جایگاه درست استفاده کنیم تا در رساندن منظورمان دچار ابهام نشویم. امیدواریم این مقاله به شما در این امر، کمک کرده باشد.
